De Ethiopische Revolutionaire Derg-regering en haar invloed op de dekolonisatie van Afrika: Een historische blik op een tumultueuze periode

De jaren zeventig waren een tijdperk van grote veranderingen in Afrika, waarbij veel landen worstelden met koloniale erfenissen en de zoektocht naar zelfbeschikking. In Ethiopië, een land dat eeuwenlang een bolwerk van onafhankelijkheid was geweest in een continent gedomineerd door buitenlandse machten, ontplofte in 1974 een revolutie die het politieke landschap voorgoed zou veranderen. Deze revolutie, geleid door een militaire junta genaamd de Derg, liet een blijvende stempel op Ethiopië en de regio als geheel.

De oorzaken van de revolutie waren complex en veelzijdig. Decennia lang had Ethiopië onder het bewind van keizer Haile Selassie gezeten, die vaak werd geprezen voor zijn rol in de modernisering van het land. Toch groeide ontevredenheid over de sociale ongelijkheid, armoede en gebrek aan politieke vrijheden. De elite profiteerde terwijl de massa worstelde met economische onzekerheid en beperkte toegang tot essentiële diensten.

Selassies autoritaire regeerstijl en vermeende corruptie voegden olie op het vuur. Terwijl hij internationale erkenning geniet, groeiden interne kritische stemmen luider. Studenten, arbeiders en andere segmenten van de samenleving begonnen zich te organiseren en te protesteren tegen de bestaande orde.

De Derg, een groep militaire officieren die zich identificeerden met de grieven van het volk, greep in 1974 de macht. Ze zetten Selassie af en vestigden een socialistische staat, belovende sociale hervormingen en economische vooruitgang.

De Derg-regering zette een ambitieus programma van veranderingen door, waaronder landhervorming, nationalisatie van industrieën en verbetering van de gezondheidszorg en het onderwijs. Hoewel deze maatregelen bedoeld waren om sociale ongelijkheid te verminderen en de levensomstandigheden van gewone Ethiopiërs te verbeteren, hadden ze ook ongunstige gevolgen.

De gedwongen collectivisatie van landbouwgrond leidde tot een daling in de voedselproductie en verergerde de armoede op het platteland. De nationalisatie van bedrijven ondermijnde de vrije markt en stuurde investeerders weg. De Derg’s repressieve beleid tegen politieke dissidenten en etnische minderheden leidde tot een groeiende onrust en geweld.

Een cruciaal aspect van de Derg-periode was de rol die Ethiopië speelde in het brede Afrikaanse landschap. Het revolutionaire regime steunde anti-koloniale bewegingen en bevrijdingsfronten in andere delen van Afrika, zoals Angola, Mozambique en Eritrea. Deze steun versterkte Ethiopië’s positie als een belangrijke speler in de Pan-Afrikaanse beweging.

Tegelijkertijd werd de Derg geplaagd door interne conflicten en politieke instabiliteit. De guerrillaoorlog tegen Eritrese separatisten was een voortdurende bron van spanning, terwijl etnische spanningen binnen Ethiopië opvlammden.

De Derg-regering viel in 1991 ten val na een burgeroorlog die jarenlang woedde. De gevolgen van de revolutie waren ingrijpend en langdurig. Hoewel sommige sociale hervormingen succesvol waren, zoals de uitbreiding van alfabetisering en gezondheidszorg, werden andere initiatieven door interne conflicten en economische problemen gehinderd.

De Ethiopische Revolutie was een complexe gebeurtenis met zowel positieve als negatieve gevolgen.

Hier is een tabel die enkele belangrijke aspecten samenvat:

De revolutie had een diepgaande invloed op het politieke landschap en de sociale dynamiek van Ethiopië.

Hoewel ze bepaalde verbeteringen opleverde, zoals toegang tot onderwijs en gezondheidszorg voor meer mensen, waren de gevolgen voornamelijk negatief: economische achteruitgang, politieke instabiliteit en een langdurige burgeroorlog. De Derg-periode dient als een waarschuwing over de gevaren van autoritaire regimes en de noodzaak van inclusieve politieke processen om duurzame sociale verandering te bereiken.